Sprawy o zachowek nalezą do najczęstszych za jakimi przychodzi spotykać się sądom.
Sporządzenie przez spadkodawcę ważnego testamentu, zasadniczo wyłącza dziedziczenie na
podstawie przepisu ustawy. Mocą testamentu spadkodawca może rozdysponować swój
majątek. Możliwa jest zatem sytuacja, gdy spadkodawca przekazuje całość majątku osobie
spoza rodziny. Często takie rozdysponowanie swoim majątkiem zostaje dokonane z
pokrzywdzeniem najbliższych członków rodziny – w szczególności małżonka i dzieci, którzy
w takiej sytuacji zostaliby z niczym. Dla ich ochrony, ustawodawca przewidział instytucję
zachowku.
Komu przysługuje zachowek
Zgodnie z art. 991 § 1 k.c. – uprawnienie do zachowku przysługuje jedynie zstępnym
spadkodawcy (tj. dzieciom, wnukom, prawnukom), małżonkowi spadkodawcy oraz jego
rodzicom. Katalog ten obejmuje również przysposobionego i przysposabiającego, bowiem
więź przysposobienia zrównana jest z więzią pokrewieństwa.
Wyżej wymienione osoby są jednak uprawnione do zachowku pod warunkiem, że byłyby w
danym wypadku powołane do spadku z ustawy. To znaczy, że dziedziczyliby spadek, gdyby
spadkodawca nie pozostawił po sobie testamentu.
Pamiętać należy także, że małżonek spadkodawcy nie ma uprawnienia do zachowku, jeżeli
małżonkowie pozostawali w separacji (orzeczonej wyrokiem sądu) bądź byli rozwiedzeni.
Ponadto należy pamiętać, iż :
Roszczenie o zachowek z art. 991 § 1 k.c. może być realizowane przez spadkobierców
zarówno ustawowych jak i testamentowych. Użycie bowiem przez ustawodawcę
sformułowania „byliby powołani do spadku” w treści art. 991 § 1 k.c., ma jedynie na celu
określenie, że zachowek nie przysługuje „zawsze” zstępnym czy rodzicom, lecz „tylko
wtedy” gdy osoby te dziedziczyłby w konkretnej sytuacji. (tak na przykład wyrok Sądu
Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 15.03.2012r, sygn. akt I ACa 95/12)
Postępowanie sądowe
Jeśli zobowiązany do zapłacenia zachowku nie wyraża chęci aby sprawę załatwić
polubownie, konieczne jest skierowanie sprawy na drogę sądową.
W tym celu należy w odpowiednim sądzie złożyć pozew o zachowek. Zachowek to
roszczenie o zapłatę określonej sumy, więc dla ustalenia sądu właściwego koniecznym będzie
zastosowanie reguł przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego.
Obliczanie zachowku
Roszczenie o zachowek to roszczenie o zapłatę sumy pieniężnej. Jego wysokość to co do
zasady 1/2 wartości udziału spadkowego, jaki przypadłby uprawnionemu przy dziedziczeniu
ustawowym. Jeśli jednak uprawniony jest trwale niezdolny do pracy albo uprawnionym jest
małoletni zstępny spadkodawcy wówczas wysokość zachowku stanowi równowartość 2/3
wartości udziału, jaki przypadłby mu w spadku, gdyby doszło do dziedziczenia ustawowego.
Przy ustalaniu udziału spadkowego stanowiącego podstawę do obliczania zachowku
uwzględnia się także spadkobierców niegodnych oraz spadkobierców, którzy spadek
odrzucili, natomiast nie uwzględnia się spadkobierców, którzy zrzekli się dziedziczenia albo
zostali wydziedziczeni.
Przy obliczaniu zachowku nie dolicza się do spadku drobnych darowizn, zwyczajowo w
danych stosunkach przyjętych ani dokonanych przed więcej niż dziesięciu laty, licząc wstecz
od otwarcia spadku, darowizn na rzecz osób nie będących spadkobiercami albo
uprawnionymi do zachowku.
Przy obliczaniu zachowku należnego zstępnemu nie dolicza się do spadku darowizn
uczynionych przez spadkodawcę w czasie, kiedy nie miał zstępnych. Nie dotyczy to jednak
wypadku, gdy darowizna została uczyniona na mniej niż trzysta dni przed urodzeniem się
zstępnego.
Przy obliczaniu zachowku należnego małżonkowi nie dolicza się do spadku darowizn, które
spadkodawca uczynił przed zawarciem z nim małżeństwa.
Wartość przedmiotu darowizny oblicza się według stanu z chwili jej dokonania, a według cen
z chwili ustalania zachowku.
Wartość przedmiotu zapisu windykacyjnego oblicza się według stanu z chwili otwarcia
spadku, a według cen z chwili ustalania zachowku.
Zapis windykacyjny oraz darowiznę dokonane przez spadkodawcę na rzecz uprawnionego do
zachowku zalicza się na należny mu zachowek. Jeżeli uprawnionym do zachowku jest dalszy
zstępny spadkodawcy, zalicza się na należny mu zachowek także zapis windykacyjny oraz
darowiznę dokonane przez spadkodawcę na rzecz jego wstępnego.
W celu obliczenia zachowku należy najpierw określić udział spadkowy stanowiący podstawę
do obliczenia zachowku. Wyjść trzeba tutaj od ustalenia udziału, w jakim uprawniony byłby
powołany do spadku z ustawy, przy czym przy operacji tej, zgodnie z art. 992 k.c.,
uwzględnia się także spadkobierców niegodnych oraz spadkobierców, którzy spadek
odrzucili, natomiast nie uwzględnia się spadkobierców, którzy zrzekli się dziedziczenia albo
zostali wydziedziczeni. Następnie udział ten mnoży się, stosownie do art. 991 § 1 k.c., przez
2/3, jeżeli uprawniony do zachowku jest trwale niezdolny do pracy lub małoletni, a w
pozostałych sytuacjach – przez 1/2. Otrzymany wynik to właśnie udział spadkowy stanowiący
podstawę do obliczenia zachowku.
Kolejnym etapem obliczania zachowku jest ustalenie tzw. substratu zachowku (art. 993-995
k.c.). Ustalenie substratu zachowku wymaga przede wszystkim określenia czystej wartość
spadku. Czysta wartość spadku stanowi różnicę pomiędzy aktywami spadku, czyli wartością
wszystkich praw należących do spadku, według ich stanu z chwili otwarcia spadku i cen z
chwili orzekania o zachowku a pasywami spadku, czyli sumą długów spadkowych, z
pominięciem jednak długów wynikających z zapisów i poleceń.
Po określeniu czystej wartości spadku dolicza się do niej, dla ustalenia substratu zachowku,
wartość darowizn dokonanych przez spadkodawcę, bez względu na to, czy były one
uczynione na rzecz spadkobierców, uprawnionych do zachowku, czy też innych osób.
Wartość przedmiotu darowizny na potrzeby doliczenia oblicza się według stanu z chwili jej
dokonania, a według cen z chwili ustalenia zachowku (art. 995 k.c.). Pewne jednak darowizny
zostały wyłączone od doliczania, w szczególności drobne, zwyczajowo przyjęte oraz
dokonane dawniej niż przed dziesięciu laty, licząc od otwarcia spadku, na rzecz osób
niebędących spadkobiercami albo uprawnionymi do zachowku (art. 994 § 1 k.c.).
Zamyka obliczanie zachowku operacja mnożenia substratu zachowku przez udział spadkowy
stanowiący podstawę do obliczenia zachowku. Jej wynik wyraża wysokość należnego
zachowku.
Obliczenie zachowku następuje na podstawie wartości spadku ustalonej według cen z daty
orzekania o roszczeniach z tego tytułu. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4.07.2012r, sygn.
akt ICSK 599/11)
Obliczenie wysokości należnego zachowku często jest procesem złożonym, dlatego też przy
dokonywaniu tej czynności warto skorzystać z pomocy profesjonalnego pełnomocnika.